Zachęcamy do zapoznania się z wywiadem z p. Marzeną Szczygieł, która jest jednym z trenerów prowadzących STUDIUM INTERWENCJI KRYZYSOWEJ!
DCP: Jakie są fizyczne skutki uzależnienia od alkoholu?
Marzena Szczygieł: Alkoholizm postępuje, wpływając na wszystkie układy organizmu. Początkowo uszkodzenia są ostre i chwilowe, później jednak nabierają charakteru zmian chronicznych i nieodwracalnych. Uszkodzenia ostre oznaczają, że w organizmie jest stan zapalny. Temu można zaradzić. W końcu dotknięte zapaleniem komórki i tkanki obumierają i zostają zastąpione przez tkankę bliznowatą. Te trwałe szkody są nieodwracalne. Stany ostre to bóle głowy, zaburzenia procesów myślowych i emocjonalnych, bóle w klatce piersiowej, nadciśnienie, infekcje dróg oddechowych, nieżyt żołądka, zapalenie trzustki, zapalenie wątroby, stłuszczenie wątroby, słabe napięcie mięśniowe, zakażenia pęcherza. Natomiast stany chroniczne to apopleksja, obrzęk mózgu (nieodwracalne uszkodzenie mózgu), atak serca, stwardnienie tętnic, żylaki przełyku, marskość wątroby, przewlekłe zapalenie trzustki, uszkodzenie mięśni serca, zahamowanie czynności szpiku, niewydolność nerek, impotencja, bezpłodność. Choroba atakuje cały organizm, który musi się wielokrotnie odnawiać. Im wcześniej zatrzyma się postęp choroby alkoholowej, tym większe są szanse pełnego powrotu do zdrowia.
DCP: Jakie są psychologiczne skutki?
MS: Wraz z postępem choroby, w osobowości alkoholika zachodzą poważne zmiany. Problemy psychologiczne nie są przyczyną alkoholizmu - to alkoholizm jest przyczyną problemów psychologicznych. Zarówno problemy, jak i zmiany osobowości, pojawiają się z wielu różnych powodów. Na skutek upośledzeń neurologicznych - uszkodzeń mózgu i ośrodkowego układu nerwowego - które towarzyszą alkoholizmowi, alkoholik zaczyna widzieć siebie inaczej niż kiedyś. Inaczej również postrzega otaczających go ludzi i świat. Alkoholik musi ochraniać swoje picie, więc zmienia przekonania i wartości. Alkoholik doświadcza poczucie winy, gwałtownych skoków nastroju i depresji. Winą za swoje problemy zaczyna obarczać innych, gdyż szukanie winy w sobie jest zbyt bolesne, a nawet mogłoby oznaczać konieczność zaprzestania picia. Alkoholik zaś jest przekonany, że bez alkoholu nie da sobie rady w życiu. Ponieważ dla alkoholika rzeczywistość jest zbyt bolesna, by mógł stawić jej czoło, i ponieważ naprawdę musi on bronić swojego picia, alkoholik za nic w świecie nie chce przyznać, że coś jest nie tak. To mechanizm zaprzeczania. Nie należy tego mylić ze świadomym kłamstwem. Alkoholik samego siebie przekonuje, że wszystko jest w porządku.
DCP: Co możemy powiedzieć o skutkach behawioralnych?
MS: Alkoholik nie jest w stanie kontrolować swojego zachowania, nie zdoła go też kontrolować żaden z członków jego rodziny. Zachowaniami alkoholika kieruje choroba. Dopóki alkoholik nie podda się leczeniu, próby kontrolowania jego zachowań przez członków rodziny będą daremne, a nawet mogą mieć efekt przeciwny do zamierzonego. We wczesnym stadium rozwoju choroby alkoholowej, alkohol pomaga alkoholikowi funkcjonować lepiej niż na trzeźwo. W stadium końcowym alkoholik używa go, aby w ogóle móc normalnie funkcjonować. Wielu umiejętności alkoholik nauczył się będąc pod wpływem alkoholu. Zjawisko to nazywamy nauką zależną od stanu. To czego alkoholik nauczył się będąc nietrzeźwym, najszybciej przypomni on sobie, gdy poziom alkoholu we krwi będzie taki sam jak w chwili, w której się tego uczył. Na trzeźwo alkoholik nie umie robić tego co po pijanemu przychodziło mu z łatwością. Ponieważ wraz z postępowaniem choroby alkohol towarzyszy niemal wszystkim czynnościom życiowym, w końcu alkoholik jest całkowicie niezdolny do funkcjonowania bez niego.
DCP: Czy alkoholik ma kontrole nad swoim zachowaniem?
MS: Im ważniejszy dla alkoholika staje się alkohol, tym mniejszą alkoholik sprawuje kontrolę nad swoim zachowaniem. Całe życie upływa mu na zaspokajanie potrzeb picia, a wszystko co w piciu przeszkadza, zostaje uznane za nieistotne lub nieważne. Kiedy picie staje się dla alkoholika najważniejsze ze wszystkiego, zaczyna zdradzać wyznawane przez siebie wartości. Pijąc dopuszcza się czynów, jakich nigdy nie popełniłby na trzeźwo. Nie będąc pod wpływem alkoholu, "ustawia" swoje życie tak, by dostosować je do potrzeb uzależnienia. Nie dotrzymuje obietnic, zapomina o zobowiązaniach, kłamie - wszystko po to, żeby ochronić swoje picie.
DCP: Jakie są skutki społeczne uzależnienia od alkoholu?
MS: Alkoholizm ma wymiar społeczny, dlatego też jego skutki są dalekosiężne. Nie ograniczają się one do fizycznej, psychicznej i behawioralnej degradacji samego alkoholika. Skutkami alkoholizmu dotknięte jest życie wszystkich, którzy alkoholika znają - żyją z nim, mieszkają, pracują czy przyjaźnią się. Im bardziej życie alkoholika skupia się wokół alkoholu, tym bardziej on sam izoluje się od ludzi. Rezygnuje z zajęć towarzyskich, którym się kiedyś oddawał, ponieważ przeszkadzają mu w piciu. Przyjaciele i znajomi odsuwają się od alkoholika, gdyż jego (bądź jej) zachowania stają się żenujące lub obraźliwe. Rodzina wycofuje się z kontaktów towarzyskich w obawie przed tym, co alkoholik mógłby zrobić "przy ludziach". Dzieci przestają przyprowadzać do domów swoich przyjaciół, partner alkoholika nie zaprasza gości. Izolacji alkoholika i jego piciu towarzyszy utrata zdolności komunikacyjnych. We wszystkich sferach życia rodzinnego panuje chaos, niepewność i nietrwałość. Niedotrzymane obietnice, nie spełnione oczekiwania i pokrzyżowane plany wywołują napięcie, prowadzą do płytkich i nieszczerych relacji międzyludzkich. Członkowie rodziny tracą ze sobą kontakt, oddzieleni murem lęku, złości, zagubienia i często milczenia. Procesowi choroby towarzyszy postępujący rozpad rodziny.
DCP: Czy cała rodzina alkoholika potrzebuje pomocy?
MS: Cała rodzina potrzebuje pomocy, aby odbudować wzajemne zaufanie, odnowić porozumienie i nauczyć się samoakceptacji. Kiedy wydarza się to wszystko, członek rodziny alkoholika może pomyśleć tak: "Gdyby mnie kochał, nie robiłby tego". Trzeba jednak pamiętać, że zachowanie alkoholika nie ma nic wspólnego z uczuciami, jakie żywi on do rodziny. Alkoholik nie decyduje o tym, co się dzieje, ani nie panuje nad tym - bowiem przestał kierować swoim życiem.
Uzależnienie od alkoholu to jedynie jeden z problemów, z którymi w pracy spotyka się interwent kryzysowy. Chcesz dowiedzieć się więcej? Koniecznie zapisz się na STUDIUM INTERWENCJI KRYZYSOWEJ!
Zachęcamy do zapoznania się ze szczegółowym programem Studium i sylwetkami trenerów. Studium rozpoczyna się 7. października i prowadzone będzie ONLINE poprzez platformę Zoom!
71 332 36 70
